2010, ഒക്‌ടോബർ 31, ഞായറാഴ്‌ച

പിന്നാമ്പുറം

ഇന്നലെ വരെ ഈ നഗര വീഥിക്ക്
കാവലിരുന്നവര്‍, 
ധനികന്റെ കാപട്യമോ    
കുടില തന്ത്രങ്ങളോ അറിയാത്തവര്‍..  
തെരുവിന്റെ മറവില്‍
ആത്മാവിനെ കുഴിച്ചുമൂടി,
ഉരുകുന്ന മനസ്സിനെ
അകത്തളത്തില്‍ തളച്ചു
അരവയര്‍ നിറക്കാന്‍ 
പകലിരവുകള്‍ മറന്നവര്‍.
പോര്‍ക്കലങ്ങളെ രാജകീയമാക്കിയവര്‍.. 

ഒടുവില്‍ പിറന്ന മണ്ണിന്‍റെ 
പെരുമ   വാനോള മുയര്‍ത്താന്‍ 
ഇരുളിന്‍റെ മറവിലേക്ക്
  വലിചെരിയപെട്ട‍വര് ,
ഇവരുടെ വിയര്‍പ്പിന്റെ മൂല്യവും 
പങ്കിട്ടെടുതോരധികാര വര്‍ഗമോ,
പുതിയ രാഷ്ട്രീയ നാടകത്തിന്‍
തിരക്കഥയെഴുതുന്നു ...

ചുമ്മാ

""അവളോട്‌ വീണ്ടും പിണങ്ങി... 
സാധാരണ പിണക്കങ്ങള്‍ ഒന്ന് രണ്ട് ദിവസത്തേക്ക് മാത്രമേ ഉണ്ടാകാറുള്ളൂ.. 
ഇതിപ്പോള്‍ ആഴ്ച രണ്ട് കഴിഞ്ഞു.. 
പിണക്കത്തിന്റെ കാരണമെന്തെന്നു മറന്ന്‌ പോയിരിക്കുന്നു.. എല്ലേലും എന്നും നിസ്സാര കാര്യങ്ങള്‍ക്കാണ് നമ്മള്‍ പിണങ്ങാര്.. 
എന്നും ഞാന്‍ തന്നെയാണ് അവളെ തിരിച്ചു വിളിക്കാറ്...
സ്നേഹത്തില്‍ വിട്ടുകൊടുക്കലിന്റെ വില വളരെയേറെ ആണെന്ന് ഞാന്‍ മനസ്സിലാക്കിയിരുന്നു..
പക്ഷെ ഇപ്രാവിശ്യം വിട്ടുകൊടുക്കാന്‍ ഞാന്‍  തയ്യാറല്ല... 
തന്റെ പ്രണയിനിക്ക് മുന്പിലാനെലും എന്നും അടിയറവു പറയാന്‍ പറ്റ്വോ.. എനിക്കും ഒരു വ്യക്തിത്വമില്ലേ, അതെന്തേ അവള്‍ മനസ്സില്ലാക്കഞ്ഞേ...  
പക്ഷെ അവളില്ലാത്ത സായാഹ്നങ്ങള്‍ എന്നെ നിഷ്ക്രിയനാക്കുന്നു.. 
നിമിഷങ്ങള്‍ക്ക് യുഗങ്ങളുടെ ദൈര്‍ഘ്യം..
വെയിലിനു തീയുടെ ചൂട്...
അത് എന്നെ സ്വയം ഉരുക്കാന്‍ വെമ്പുന്നത് പോലുണ്ട്...  
ഈ വിരഹാഗ്നിയില്‍ സ്വയം അലിഞ്ഞില്ലാതാകാന്‍ എനിക്കാഗ്രഹമില്ല എങ്കിലും, എന്‍റെ മാനം പണയം വെക്കാന്‍ ഞാന്‍ മടിക്കുന്നു , അത് പ്രണയത്തിനു മുന്പിലാനെങ്കിലും.. .

2010, ഒക്‌ടോബർ 18, തിങ്കളാഴ്‌ച

തോഴന്‍




അഞ്ചുവര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു മുന്‍പുള്ള ഒരു
വെള്ളിയാഴ്ചയാണ് അവന്‍ എന്‍റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് കടന്നു വന്നത്, തികച്ചും യാദ്രിശ്ചികമായി..

 അന്ന് മുതല്‍ ഇന്ന് വരെ അവനെ കൂടാതെ ഒരു ദിവസം പോലും ഞാനിരുന്നിട്ടില്ല... 

അത്രയ്ക്ക് ജീവനായിരുന്നു അവനെനിക്ക്... കഴിഞ്ഞ കാലത്തിലെ എന്‍റെ എല്ലാ സന്തോഷവും ദുഖവും പങ്കിടാന്‍ അവനുണ്ടായിരുന്നു.. 
ഒരു പക്ഷെ എന്‍റെ സന്തോഷത്തിന്റെ കാരണക്കാരന്‍ പോലും അവനായിരുന്നു.. 

അവന്‍ കൂടെയുണ്ടെങ്കില്‍ എവിടെ പോകാനും പേടിയില്ലായിരുന്നു എനിക്ക്... ഒരു കാലത്ത് എല്ലാവരുടെയും കണ്ണിലുണ്ണി ആയിരുന്നു അവന്‍ .. 

അവനില്‍ കൂടിയായിരുന്നു ഞാന്‍ പലരെയും പരിചയപെട്ടത്.. എന്‍റെ ബന്ധങ്ങള്‍ വിപുലീകരിച്ചത്.. പിന്നെ കാലത്തിനെ കുത്തൊഴുക്കില്‍ പലരും അവനെ തഴഞ്ഞപ്പോഴും, തള്ളി പറഞ്ഞപ്പോഴും അവനെ ഞാനെന്റെ ഹൃദയത്തോട് ചേര്‍ത്ത് വച്ചു... 

അവനെ എന്നില്‍ നിന്നും പറിച്ചെടുക്കാന്‍ പല ബാഹ്യ ശക്തികളും ശ്രമിച്ചിട്ടുണ്ട്... പക്ഷെ അവയ്ക്കൊന്നും അവനെ എന്നില്‍ നിന്നും അടര്‍ത്തി മാറ്റാന്‍ ആയില്ല.. 

അവന്‍റെ ചെറിയൊരു അനക്കം പോലും ഏത് ഗാഡനിദ്രയില്‍ നിന്നും എന്നെ ഉണര്‍ത്താന്‍ പോന്നതായിരുന്നു... അങ്ങനെയൊരു ആത്മബന്ധം നമുക്കിടയില്‍ വളര്‍ന്നിരുന്നു... 

പക്ഷെ നല്ലവരെ ദൈവം നേരത്തെ വിളിക്കും എന്നാണല്ലോ.. 

ഇന്നലെ നടന്ന ഒരാക്ക്സിടെന്റില്‍ അവന്‍ എന്നെ വിട്ടുപോയി, എം ജി റോഡില്‍ വച്ചായിരുന്നു സംഭവം... നമുക്കെതിരെ പാഞ്ഞു വന്ന പാണ്ടി ലോറി, ഈ ഭൂമിയില്‍ എന്നെ തനിച്ചാക്കി അവനെയും കൊണ്ടുപോയി.. . നിറമിഴികളോടെ നോക്കി നില്‍ക്കാനെ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞുള്ളു... 

അവനൊരു പകരക്കാരന്‍ ഇനിയുണ്ടാകുമോ..? ഒരു പക്ഷെ കാലവും പുതിയ ബന്ധങ്ങളും എല്ലാം മായ്ച്ചു കളഞ്ഞേക്കാം.. എന്നാലും...


അകാലത്തില്‍ പൊലിഞ്ഞുപോയ എന്‍റെ നോക്കിയാ 1100 യ്ക്ക് നിത്യശാന്തി നേര്‍ന്നു കൊണ്ട്...


അജു....

2010, ഒക്‌ടോബർ 15, വെള്ളിയാഴ്‌ച

to u..

            I don't know whether I can call  it as love, but the thing is that whenever somebody sounds about love your face flashing in my mind, whenever somebody quetions" are you missing sm1" your name comes first...

still I don't know what we had..

 I can smell, without u my life will never complete... your presence always makes me excited, even though we are not sharing a single word. I never feel comfortable while talking with you, but still I wanna talk to you.
      I shared millions words in my dreamz, because of that  words are staying away from me or may be because; the words doesnt have enough courage to interrupt us by come in between. But we shared a lot through our eyes, those are, am sure, beyond words... 

       I strongly believing that itz because of da situation you didn't give any hint b4 u go.  I expecting you will come back again to fulfill my or our dreamz... waiting for those beautiful moments...... 
                                               with lots of love... 
                                                                                  aju..

2010, ഒക്‌ടോബർ 12, ചൊവ്വാഴ്ച

ആദ്യാനുരാഗം..


എന്‍റെ ആദ്യത്തെ പ്രണയത്തെ കുറിച്ച് പറയാം ( ആദ്യത്തേത്‌ എന്ന് പറഞ്ഞത് ക്യാമ്പസ്സിലെ ആദ്യത്തെ ആണ് ജീവിതത്തിലെ അല്ല.. പ്രണയത്തിന്റെ അര്‍ഥം അറിയുന്നതിന് മുന്പ് പ്രണയിച്ചു തുടങ്ങിയതിനാല്‍, പ്രണയം ഒരുപാടുണ്ടായിട്ടുണ്ട്..)

ഒട്ടേറെ മോഹങ്ങളുമായാണ് ക്യംബസ്സിന്റെ പടികയരിയത് .. സാങ്കേതിക വിദ്യാഭ്യാസ രംഗത്ത് എന്തൊക്കെയോ ഉണ്ടാക്കമെന്ന ആഗ്രഹങ്ങളുമായി, mechanical engineer ആവാന്‍ ചാടി പുറപ്പെട്ടു...(അതൊന്നും നടക്കില്ലന്നു പിന്നീടു മനസ്സിലായി) ആരൊക്കെയോ പറഞ്ഞു മെക്കനികലിനു വന്‍ സ്കോപ്പ് ആണെന്ന്...നാല് വര്ഷം കഴിഞ്ഞിട്ടും അതിന്റെ ഗുട്ടന്‍സ് എനിക്ക് പുടികിട്ടിയില്ല... അത് പോട്ടെ കാര്യത്തിലേക്ക് കടക്കാം..


ക്യാമ്പസ്സില്‍ എത്തിയാല്‍ പ്രണയിക്കണം എന്ന് ഒരു പാട് പുസ്തകങ്ങളില്‍ നിന്നും സിനിമയില്‍ നിന്നു മൊക്കെ അറിഞ്ഞു വച്ചിരുന്നു... അങ്ങനെ പ്രണയിക്കാന്‍ തീരുമാനിച്ചു.. പക്ഷെ നല്ല പെണ്ണിനെ കിട്ടണ്ടേ.. ഒടുവില്‍ തേടിപിടിക്കുകയും ചെയ്തു... അവളെ കുറിച്ച് പറയുകയാണെങ്കില്‍, അല്ലേല്‍ വേണ്ട നിങ്ങളങ്ങനെ എന്‍റെ പെണ്ണിന്റെ സൌന്ദര്യം ആസ്വദിക്കണ്ട... "കൊള്ളാം" അത്രയും മനസ്സിലാകിയാല്‍ മതി..

ആദ്യ നോട്ടത്തില്‍ തന്നെ ഞങ്ങള്‍ പ്രണയബദ്ധരായി..( ഞാന്‍ എന്ന് പറയുന്നതാവും ശരി, അവള്‍ മൈന്‍ഡ് പോലും ചെയ്തില്ല..). എന്‍റെ പ്രണയം അവളെ എങ്ങനെ അറിയിക്കാം എന്നായി പിന്നീടുള്ള ചിന്ത.. കണ്ട ഉടനെ പോയി "I FALLEN IN LOVE WITH YOU" എന്ന് പറയാന്‍ ഞാന്‍ ഗൌതം മേനോന്‍ പടത്തിലെ നായകനല്ലലോ, അതുകൊണ്ട് തന്ത്ര പൂര്‍വ്വം കാര്യങ്ങള്‍ കൈകാര്യം ചെയ്യാന്‍ ഞാന്‍ തീരുമാനിച്ചു...


പ്രണയത്തിന്റെ ആദ്യപടിയായി അവളുമായി സൌഹൃദം സ്ഥാപിക്കണം.. അതാണല്ലോ ക്യംബസ്സിന്റെ സ്റ്റൈല്‍.. അതില്‍ ഞാന്‍ വിജയിച്ചു... നമുക്കിടയില്‍ പാമ്പന്‍ പാലതിന്റത്രേം ഉറപ്പുള്ള ഒരു പാലം തന്നെ ഇട്ടു... അങ്ങനെ നല്ല രീതിയില്‍ നമ്മുടെ ബന്ധം മുന്നോട്ട് പോയികൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു.. അപ്പോഴാണ് കഥയിലെ വില്ലന്‍ കടന്നു വരുന്നത്.. അത് വേറാരും അല്ല, എന്റെ ആത്മാര്‍ത്ഥ സുഹൃത്ത്.. അവനു, ഞാനും അവളും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം എന്തെന്നറിയണം, ഞാന്‍ ഒഴിഞ്ഞു മാറാന്‍ നോക്കി രക്ഷയില്ല... അവന്‍ ചൊരിഞ്ഞു കൊണ്ട്‌ വീണ്ടും വന്നു.. ഒടുവില്‍ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു നമ്മള്‍ വളരെ അടുത്ത FRIENDS (thick friends) മാത്രമാണെന്ന്..

അതുകേട്ടപ്പോള്‍ തന്നെ അവനൊരു ദീര്‍ഘനിശ്വാസം എടുത്തു.. അതിന്റെ പ്രണയത്തിന്റെ അന്ത്യശ്വസനത്തിനാനെന്നരിയാന്‍ ഞാന്‍ അല്പം വൈകിപ്പോയി... അവനു അവളെ "ഐ ലവ് യു" ആണെന്ന്, ഞാന്‍ പോയി പറയണം പോലും... ഫ്രണ്ട് അല്ലേ സഹായിക്കാതിരിക്കാന്‍ പറ്റ്വോ..? ( അതും എന്‍റെ എല്ലാ രഹസ്യങ്ങളും അറിയുന്നവന്‍, അവനെ പിണക്കാന്‍ പറ്റ്വോ ), പോരാത്തതിനു ഞാനും അവളും തമ്മില്‍ വേറൊന്നും ഇല്ലാന്ന് പറഞ്ഞു നാക്ക് വായിലെക്കിട്ടാതെ ഉള്ളൂ...



അങ്ങനെ ഗതികേട് കൊണ്ട് ഞാനെന്റെ ആദ്യ പ്രണയിനിക്ക് മുന്നില്‍ ഹംസമായി..അങ്ങനെ ആ പ്രണയം പൂത്തുലഞ്ഞു...അതുകണ്ട് ബ്ലിങ്കസ്സ്യനായി നില്‍ക്കാനെ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞുള്ളു... മണ്ണും ചാരി നിന്നവന്‍ പെണ്ണും കൊണ്ട്‌ പോയെന്നു കേട്ടിട്ടേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.. ഇപ്പോള്‍ കണ്ടു... പാവം ഞാന്‍...!!!!


പിന്നീടുള്ളകാലം ഒരുപാട് പ്രണയങ്ങള്‍ വിജയിപ്പിച്ചു, നല്ലൊരു ഹംസമായി വര്‍ത്തിക്കാന്‍ എനിക്ക് സാധിച്ചു... I PROUD OF MYSELF.. അല്ലാതെ ഇപ്പൊ എന്താ ചെയ്ക..!!!

2010, ഒക്‌ടോബർ 3, ഞായറാഴ്‌ച

വേര്‍പാട്

മറന്ന്‌ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നവള്‍..
ഒരുമിച്ചിരുന്ന സായാഹ്നങ്ങളും
പങ്കിട്ട കഥകളും
ഇന്നെന്റെതു മാത്രമായിരിക്കുന്നു...

ഈ വരമ്പിലൂടെനി കൈ കോര്‍ത്ത്
നടക്കനെനിക്കെനിയാരുണ്ട്..
ആ മരച്ചുവട്ടില്‍  തനിച്ചിരിക്കണോ ഞാന്‍...

ബന്ധങ്ങള്‍ ബന്ധനങ്ങള്‍
കല്പിച്ചപ്പോള്‍ ഈ കുടക്കീഴില്‍
 എന്നെ താനിച്ചാകി
 അകന്നതെന്തേ...
നിന്‍റെ പ്രണയം വെറും നാട്യമായിരുന്നോ..
അതോ ജീവിതം ഇങ്ങനാണോ...

കാലം ഇത്രപെട്ടെന്നു മാറി,
 കൂടെ അവളും...
എനിക്കും കഴിയുമോ ഇതുപോലെ..

പഠിക്കും ഞാനും മറക്കാന്‍,
അല്ലെങ്കില്‍ സുഖമുള്ള
 നൊമ്പരമായി ഓര്‍ക്കാനെങ്കിലും...